Polskie społeczeństwo, do niedawna względnie młode w porównaniu ze społeczeństwami Europy Zachodniej, szybko się starzeje. Szacuje się, że udział osób w wieku 65 lat i wyższym w stosunku do osób w wieku 15-65 lat w Polsce w 2050 r. przekroczy 50% i będzie jednym z najwyższych w Europie (źródło: Podlaskie Obserwatorium Rynku Pracy i Prognoz Gospodarczych). Jednym z przykrych aspektów życia seniora są braki zębowe.

 

Problem ten dotyczy większości społeczeństwa po 60 roku życia. Pełne uzębienie osób po 60 roku życia to niewielki odsetek Polaków. Dane wskazują, iż ponad 40% emerytów ma całkowite bezzębie. Starość to zazwyczaj całkowite bezzębie. Leczenie implantologiczne jest alternatywą na problemy braków zębowych i bezzębia.

Tylko jak poruszać się po rynku, którego oferta jest tak bogata? Na co zwracać uwagę, gdy zdecydujemy się na ten rodzaj terapii leczenia braków zębowych? Kluczem do sukcesu jest jakość produktów, doświadczenie lekarza i dyscyplina pacjenta.

 

Rynek implantów 

Rynek implantów stomatologicznych to 50 lat doświadczenia, które zaowocowały bogatą ofertą produktów. Jest w czym wybierać – obecnie to ponad 100 systemów implantologicznych wprowadzonych na rynek przez światowych producentów. Głównie pochodzących z Szwajcarii, Stanów Zjednoczonych, Izraela oraz Niemiec. Implanty stomatologiczne wykonane są głównie z tytanu i jego stopów. Tytan jest materiałem w pełni biozgodnym, biotolerancyjnym i o dobrych właściwościach antykorozyjnych. Wśród implantów tytanowych stomatologicznych wyróżnia się kilka podstawowych rodzajów powierzchni wszczepów, które zmieniały się na przestrzeni lat. W kolejności chronologicznej wprowadzania produktów na rynek wyróżnia się powierzchnie: gładką (powierzchnia maszynowa), tytan plasma spray (TPS - powierzchnia pokryta plazmą tytanową), powierzchnia piaskowana, trawiona, hydroksyapatytowa (warstwa HAp ok. 50 μm) oraz nano HAp (uzyskany metodą elektroosadzania). Stan powierzchni implantu ma istotny wpływ na reakcję zachodzące na granicy implant-biosystem. Poznanie mechanizmów tych reakcji pozwala na ukierunkowaną modyfikację warstwy wierzchniej w celu wywołania określonej reakcji tkanek w zależności od funkcji, jaką ma pełnić implant. W przypadku implantów ortopedycznych i stomatologicznych celowym jest uzyskanie trwałego połączenia pomiędzy tkanką a biomateriałem stąd dąży się do wytworzenia powierzchni o właściwościach aktywizujących to zjawisko.

 

Reakcja organizmu na wprowadzony implant

Po wprowadzeniu implantu do organizmu następuje szereg zjawisk, które determinują proces zrastania wszczepu z kością. Pierwszym istotnym momentem jest zwilżenie implantu, etap ten następuje przy wprowadzaniu biomateriału w przygotowane łoże - implantolog celowo doprowadza do zanurzenia implantu w krwi, co pozwala na dostarczenie substancji odżywczych na powierzchnię wszczepu. Kolejny etap to łączenie się ze sobą komórek, które poprzez krew transportują się do powierzchni  implantu w celu adhezji. Następnie dochodzi do wzrostu komórek i proliferacji (namnażania), a w końcowym etapie mineralizacji i wzrostu tkanki kostnej. Dochodzi do trwałego połączenia implantu z tkanką kostną.

 

Powodzenie leczenia implantologicznego 

Leczenie implantologiczne jest procesem złożonym, zależy od kilku czynników, takich jak:

  • jakość zastosowanego materiału
  • techniki implantacyjnej
  • doświadczenia implantologa
  • dyscypliny pacjenta po wykonanym zabiegu. 

W tak bogatej ofercie rynkowej warto zaufać producentom, dla których jakość ich wyrobów jest najważniejszym kryterium. Cena końcowa wyrobu nie może być wyznacznikiem.

Istotnym elementem decydującym o powodzeniu leczenia jest korzystanie z usług wysokiej klasy specjalistów, którzy posiadają duże doświadczenie w leczeniu implantologicznym. Technika wykonywania zabiegów i rozeznanie w dziedzinie w dużej mierze decydują o powodzeniu leczenia.

Po wykonanym zabiegu bardzo ważne jest przestrzeganie zaleceń lekarskich w profilaktyce po zabiegowej. Nieświadomość zagrożeń z braku stosowania wytycznych może doprowadzić do lokalnego stanu zapalnego w miejscu implantacji. Takie zjawisko niesie za sobą szereg powikłań włącznie z obniżeniem lokalnego pH do poziomu 2,9. Te warunki środowiskowe niekorzystnie wpływają na materiał wszczepu (materiał metaliczny). Tytan, który wyróżnia się dużą odpornością korozyjną, ma trwałość przeciwkorozyjną do pH 4, a wystąpienie stanu zapalnego w miejscu implantacji może zainicjować procesy korozyjne, które w konsekwencji prowadzą do uwalniania produktów korozji do otaczających tkanek i obluzowanie implantu.

Umieszczając biomateriał w organizmie ludzkim należy pamiętać, że znajduje się on w środowisku biologicznie czynnym. Oddziaływania mechaniczne, chemiczne i fizyczne między implantem, a organizmem żywym prowadzą do nieodwracalnych zmian w materiale spowodowanym korozją lub degradacją. Aby uniknąć przykrych konsekwencji prowadzących do utraty implantu, należy stosować się do zaleceń lekarza.  

 

Dziękujemy za opracowanie i napisanie artykułu:

mgr inż. Milena Supernak-Marczewska

Specjalista inzynierii biomateriałów w klinice Vivadental. Ukończyła studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Gdańskiej. Od 2009r. studentka studiów doktoranckich na Politechnice Gdańskiej. Jest stypendystką projektu InnoDoktorant na prace wspierające Regionalne Strategie Innowacji. Podczas studiów doktoranckich odbyła staż w Innovation Center Iceland oraz Blood Bank in Reykjavik. Stale podnosi swoje klasyfikacje i rozwija się naukowo. Dziedzina, z którą wiąże przyszłość to nowoczesne biomateriały tytanowe oraz ich zastosowanie w zabiegach medycznych, co związane jest również z wdrożeniami i zastrzeżeniami patentowymi.