Nasilający się problem wypadania włosów to wyraźny sygnał, by przyjrzeć się swojemu zdrowiu. Niewykluczone, że organizm zmaga się z niedoborami czy zaburzeniami hormonalnymi. Poznaj najczęstsze powody wypadania włosów i dowiedz się, kiedy warto skonsultować się ze specjalistą.

 

Wypadanie włosów to nie tylko mankament urody. Przerzedzająca się fryzura może sygnalizować problemy ze zdrowiem, zwłaszcza kiedy włosów coraz bardziej ubywa, nawet mimo zastosowania intensywniejszej pielęgnacji. Niestety, zmiana w wyglądzie, kiedy utrata włosów jest już znaczna, odbija się także na pewności siebie i to często główny powód, dla którego poszukuje się pomocy. Dlaczego włosy wypadają? Odpowiedź jest często bardzo prosta, ale aby ją poznać, najlepiej udać się do specjalisty.

W poszukiwaniu źródła problemu i jego rozwiązania, pomocne są choćby podstawowe badania krwi. Już często badania, na które kieruje lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, pozwalają znaleźć przyczynę wypadania włosów i powstrzymać ten proces, minimalizując straty. Oto najczęstsze powody wypadania włosów, które dotyczą – wbrew pozorom – dużej części społeczeństwa.

 

Wypadanie włosów z powodu niedoboru żelaza

Najczęstszą przyczyną wypadania włosów jest niedobór żelaza. Dotyczy to nie tylko osób z anemią, ponieważ niedobór żelaza może występować również w sytuacji, gdy wyniki morfologii są prawidłowe. Przy niedoborze żelaza mieszki włosowe nie otrzymują wystarczającej ilości tlenu i składników odżywczych. Skutkuje to, zwłaszcza po długim okresie niedoboru, utratą włosów. Ich wypadanie daje się zauważyć najpierw przy myciu i rozczesywaniu, a wreszcie także w innych sytuacjach. Aby zweryfikować, czy to właśnie ten niedobór jest przyczyną wypadania włosów u nas, warto zbadać nie tylko poziom żelaza, ale i stężenie ferrytyny we krwi.

 

Wypadanie włosów przy niedoborze witaminy B12

Niedokrwistość, a co za tym idzie, niedotlenienie mieszków włosowych i problemy z dostarczeniem im składników odżywczych, może być również efektem niedoboru witaminy B12. Często zmagają się z nim weganie i wegetarianie, ponieważ bogatym źródłem tej witaminy jest mięso. Co jeszcze może wskazywać na niedobór witaminy B12? Do objawów należą m.in. trudności z koncentracją, drętwienie kończyn, zaburzenia funkcji poznawczych, stany depresyjne, pieczenie języka, zmęczenie, a nawet światłowstręt.

 

Wypadanie włosów z powodu niedoboru witaminy D

Nie tylko osłabienie czy częste infekcje, ale i wypadanie włosów może być skutkiem niedoboru witaminy D, który dotyka większość dorosłych mieszkańców Polski. Otóż niedobór witaminy D zakłóca cykl wzrostu włosów, przez co fryzura zaczyna się przerzedzać. Uzupełniając niedobór, można nawet zagęścić fryzurę, ponieważ witamina D to szalenie istotny składnik odżywczy, który stymuluje mieszki włosowe do wzrostu nowych włosów. Przy niedoborze witaminy D dochodzi do tzw. łysienia punktowego, a zanim włosy zaczną wypadać, stają się one łamliwe i nadmiernie suche.

 

Wypadanie włosów a niedobór cynku

Zaburzony cykl wzrostu włosa może wynikać również z niedoboru cynku. To istotny minerał, którego niedobór może wprowadzić do miniaturyzacji mieszków włosowych, powodującej, że odrastające włosy są słabsze i cieńsze. Sygnałem, że wypadanie włosów może być spowodowane właśnie niedoborem cynku, są problemy z odpornością, łamliwość paznokci, zmiany skórne (np. łuszczycopodobne), trudności z gojeniem się ran, a także pogorszenie smaku i węchu. Co ważne, uzupełnienie niedoboru cynku, jak też wcześniej wspomnianych witamin i minerałów, często może okazać się niewystarczające. Niedobory mogą być bowiem efektem np. zaburzeń wchłaniania, towarzyszących chorobom jelit.

 

Nadmiar androgenów a wypadanie włosów

Przyczyną wypadania włosów może być także nadmiar androgenów, hormonów występujących zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. Androgeny wiążą się z receptorami w mieszkach włosowych, powodując ich kurczenie się. Problem jest powszechny u mężczyzn z łysieniem androgenowym czy u kobiet z zespołem policystycznych jajników (PCOS). Łysienie androgenowe jest częstym problemem, choć predyspozycja ze względu na wyższe stężenie testosteronu jest większa u mężczyzn. U mężczyzn występuje przerzedzenie włosów w okolicy kątów czołowych i szczytu głowy, a później postępuje ono w kierunku okolicy skroniowej, natomiast u kobiet łysienie występuje w centralnej części skóry głowy (występuje poszerzanie się przedziałka).

 

Wypadanie włosów przy zaburzeniach pracy tarczycy

Nie tylko niedobory, ale również zaburzenia hormonalne mogą spowodować, że wypadanie włosów stanie się trudne do opanowania. Brak równowagi w poziomie hormonów tarczycy zakłóca cykl wzrostu włosów. Przyczyną może być tak niedoczynność, jak i nadczynność tarczycy, a także choroby zapalne tarczycy, np. choroba Hashimoto. Przy niedoczynności tarczycy włosy stają się suche, natomiast przy nadczynności – cienkie i jedwabiste, ale przy obu zaburzeniach występuje ich nadmierne wypadanie. Leczenie może przynieść poprawę, jednak czasem przy chorobach tarczycy występują również niedobory witamin i żelaza, które w celu zahamowania problemu należy uzupełnić.

 

Wypadanie włosów przy łysieniu plackowatym

Choć przyczyny łysienia plackowatego nie są jeszcze potwierdzone, sugeruje się, że jest ono schorzeniem autoimmunologicznym. Układ odpornościowy w tym przypadku atakuje mieszki włosowe, a sam proces ma charakter zapalny i przewlekły, przy czym za jego nasilenie odpowiada najprawdopodobniej silny lub przewlekły stres. Łysienie plackowate pojawia się szczególnie u osób młodych, nawet przed 30. rokiem życia i może doprowadzić do całkowitej utraty włosów. W przebiegu choroby pojawiają się wyłysiałe placki, a samo łysienie – w zależności od typu choroby występującej u pacjenta – może dotknąć całego ciała, co wiąże się również m.in. z utratą brwi.

 

Telogenowe wypadanie włosów

U kobiet najczęściej występuje telogenowe wypadanie włosów, gdy coraz więcej włosów znajduje się w fazie telogenu, czyli wypadania, a coraz mniej w fazach anagenu (wzrostu) i katagenu (fazie przejściowej). Skrócenie fazy wzrostu włosa związane jest z czynnikami zewnętrznymi, wśród których można wymienić wspomniane już niedobory witamin czy żelaza. Do czynników mogących powodować łysienie telogenowe zalicza się też silny i przewlekły stres, uszkodzenia włosów podczas stylizacji, promieniowanie UV, zmiany pór roku, niedobór snu, używki czy zanieczyszczenia środowiska. Telogenowe wypadanie włosów występuje również wskutek przyjmowania niektórych leków, infekcji przebiegających z gorączką, po narkozie, a także w okresie połogu.